طالع‌بینی دوهفته!
سلام و صد سلام به فرزندان گلم. عرض شود خدمتتان که در دو هفتۀ پیش رو، ماه در نشان خوشه پیش می‌رود تا برای دیدار با خورشید در روز بعد آماده شود و چرخه‌ای تازه را آغاز کند. ماه بلاگرفته در مسیر خود با ژوپیتر، نپتون، سترن، پلوتو و مریخ هم چاق‌سلامتی می‌کند. حالا تعبیر ستاره‌شناسی‌اش یعنی اینکه یواش‌یواش باید کارهایی را که از ماه نو قبلی شروع کرده‌ایم جمع‌وجور کنیم و برای ماهی جدید آماده شویم.
جاستین یا غیر جاستین. مسئله این است. چیه، مادر؟ فکر کرده‌اید من هملت نخوانده‌ام؟ گوی بلورینم نشان می‌دهد که در نهایت بر دوراهی ذهنیِ انتخاباتیِ خود غلبه می‌کنید و تصمیمتان را برای اینکه به چه کسی رأی بدهید، می‌گیرید. البته که من می‌دانم به چه کسی، چون دارم می‌بینم. ولی لو نمی‌دهم.
مادر جان، در این دو هفتهٔ پیشِ رو اگر احیاناً به اداره‌ای یا شرکتی رفتید، حواستان باشد نزدیک کارمندی که لیوانِ آب دستش است، نایستید. می‌پرسید چرا؟ خب مادر، مگر ندیدید که آن بندهٔ خدا در گروه همیاری پست گذاشته بود که لیوان آب روی موبایل مشتری ریخته و چه الم‌شنگه‌ای به پا شده! نصیحت شمسی داموس را گوش کنید. گوی بلورینم حرفش ردخور ندارد.
آیا بدددددم؟ آیا ندددددم؟ رأی منظورم است، مادر جان. گوی بلورینم دارد نشان می‌دهد که سر دوراهی رأی دادن یا ندادن گیر کرده‌اید. اگر نظر شمسی داموس را می‌خواهید، رأی بدهید. اینجا ایران نیست که رأی شما دزدیده شود و فردای انتخابات در خیابان‌ها دنبالش بگردید. حالا دیگر لیبرال، محافظه‌کار یا نیودمکراتش با خودتان است.
گوی بلورینم برایتان دعوا و درگیری نشان می‌دهد. دارم شما را می‌بینم که پشت لپ‌تاپ نشسته‌اید و دارید تندتند تایپ می‌کنید. به احتمال زیاد در گروه همیاری با هم‌وطنان بر سر انتخابات مشغول دعوا کردن‌اید. مادر جان، این سیاست پدر و مادر ندارد. آدم رأی می‌دهد، ولی دعوا نمی‌کند.
مادر جان، گوی بلورینم نشان می‌دهد که در دو هفتهٔ پیشِ رو از سوراخ سوزن رد می‌شوید، اما از درِ دروازه نه! چرا این‌قدر توی همه‌چیز سخت می‌گیرید؟ آدمی که از سوراخ سوزن رد بشود، از درِ دروازه نمی‌تواند رد شود؟ پس شما هم سخت‌گیری الکی را کنار بگذارید. تا دروازه هست، سوراخ سوزن چرا؟
یک جماعتی را توی گوی بلورینم می‌بینم که انگشت‌به‌دهان مانده و با دهان باز، دارند به موفقیت شما نگاه می‌کنند. حجم موفقیت شما نسبت مستقیم با دهان باز آن‌ها دارد. من دارم زبان کوچکشان را می‌بینم. حالا خودتان ببینید چقدر موفقیت شما بزرگ است.
گوی بلورینم شما را نشان می‌دهد که وسط باغچه‌ای ایستاده‌اید و دارید یک کارهایی می‌کنید. مادر جان چرا فکرتان جای بد می‌رود. دارید یک چیزهایی می‌نویسید. یک جور پیام انتخاباتی به‌نظر می‌رسد. حالا گیریم آن کشاورز کانادایی یک شکری خورد و با تراکتور در مزرعه‌اش نوشت که اندرو شییر با داگ فورد فرقی ندارد. شما هم باید بروید پشت سرش انجام بدهید؟
مدت‌هاست در جست‌وجوی چیزی هستید. گوی بلورینم نشان می‌دهد که در این دو هفته آن را به‌دست می‌آورید که همانا پیدا کردن کسی است که از ایران برایتان بار بیاورد. بارتان می‌رسد. صحیح و سالم هم می‌رسد. هم بار می‌رسد و هم باربر. نگران نباشید.
به به. چه ماشینی! گوی بلورینم نشان می‌دهد که با کمک گروه همیاری ماشین دلخواهتان را پیدا کرده‌اید. اما دودل هستید، چون چند کیلومتر بیشتر از آن چیزی که مد نظرتان است رانده شده است. حالا مگر آسمان به زمین آمده، مادر؟ چند کیلومتر آن طرف و این طرف چه فرقی می‌کند؟
هم قُم خوبه مادر، هم کاشون. اصلاً هم نباید لعنت به هردوتاشون فرستاد و تازه از این ضرب‌المثل برای تشویق به شرکت نکردن در انتخابات استفاده کرد. مادر جان، اگر می‌خواهی شعارهای ضدِانتخاباتی توی گروه بدهی، چرا از قم و کاشونِ کشورمان مایه می‌گذاری؟ بنویس تورنتو و مونترآل مثلاً! ونکوور ننویسی ها، که من یکی خیلی دوستش دارم. تازه توی گوی بلورینم می‌بینم که در نهایت خودت هم رأی می‌دهی.
یک انتخاب فوق‌العاده در گوی بلورینم برایتان می‌بینم، مادر. این انتخاب به خودتان و محیط زیست خیلی کمک می‌کند. احتمالاً ثبت‌نام برای ماشین برقی است. آفرین به شما فرزندان گلم که این‌قدر فکر محیط زیست هستید. تا برقی هست، دودی چرا؟ تازه مشوق‌های دولت استانی و فدرال برای خرید ماشین برقی روی هم ۸٬۰۰۰ دلار است! خلاصه الان وقتش است، بشتابید!
بر سر دوراهی گیر کرده‌اید که برای عشقتان کتاب بخرید یا یک جفت دستکش. راستش مادر، اگر نظر مرا می‌خواهید که توی گوی بلورینم خیر و صلاح شما را می‌بینم، کتاب بخرید. البته نه اینکه دستکش بد باشد. خیلی هم خوب است. اما این‌دفعه کتاب بخرید. کمی که هوا سردتر شد، دستکش.
